Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda przeprowadzili badanie, w którym badali prawidłowość wielkości tego ssaka na podstawie jego strategii produkcji żywności.
Czujniki zostały podłączone do ponad 100 osób, co umożliwiło monitorowanie ssaków przez prawie dziesięć lat, donosi Popular Mechanics.
Według naukowców duży rozmiar wieloryba pozwala mu poświęcić mniej wysiłku podczas wydobywania pokarmu. Wyciągnęli ten wniosek na podstawie oszacowania zużycia energii i otrzymania 13 gatunków wielorybów.
Na przykład rozmiar orków, które wykorzystują echolokację do poszukiwania pożywienia, jest ograniczony przez ilość pożywienia, które mogą dostać po zanurzeniu. Ale ta zasada nie dotyczy płetwalów błękitnych. Ich wielkość nie jest ograniczona stopniem dostępności żywności.
Fizjolog z Uniwersytetu Stanforda Jeremy Goldbogen uważa, że w ciągu ostatnich 5 milionów lat wieloryby stały się większe, a płetwal błękitny stał się największym stworzeniem na Ziemi.
Duży rozmiar pomaga tym ssakom uzyskać jeszcze więcej pożywienia. Mogą podróżować dalej, podróżując na duże odległości i zużywając mniej energii.
Zgłoszono wcześniejsze badania na kotach. Okazało się, że ich mimika jest dostępna dla zrozumienia tylko 13% osób. Ale naukowcy nie tracą nadziei, że liczba ta może z czasem wzrosnąć.