Naukowcy z USA opracowali nową skalę randkową starożytnych artefaktów (Infografiki)
Wiek starożytnych artefaktów można teraz ustawić dokładniej. Eksperci z Uniwersytetu Cornell stworzyli nową skalę randkową dla starożytności.
Istotą nowej metody jest zastosowanie technik datowania radiowęglowego do określania wieku artefaktów. Naukowcy będą mogli teraz określić dokładniejsze daty pochówku Tutanchamona i starożytnej erupcji wulkanu na greckiej wyspie Santorini, mówi w pracy naukowców z Cornell University, który został opublikowany w czasopiśmie Science Advances.
Datowanie radiowęglowe zostało wynalezione pod koniec lat 40. Od tego czasu jego ulepszona wersja służy do określania wieku artefaktów nie tylko w archeologii, ale także w innych obszarach.
Metodę tę zastosowano do pomiaru rozkładu węgla-14, który powstaje we wszystkich substancjach organicznych pod wpływem promieniowania kosmicznego. Ale to promieniowanie nie zawsze jest stałe, więc zaczęli mierzyć radiowęglowy za pomocą kalibracji drewna. Pojedyncza skala drewna dla wszystkich artefaktów na półkuli północnej zaczęła być używana od 1986 roku.
Nowe badanie podważyło dokładną pojedynczą krzywą kalibracji. Naukowcy porównali dane z północnej Europy (Niemcy) i Morza Śródziemnego (środkowa Turcja) w drugim i pierwszym tysiącleciu pne. Doszli do wniosku, że istnieje niewielka różnica w stężeniu węgla między tymi regionami. A to z kolei ma znaczący wpływ na datowanie starożytnych artefaktów.
Wcześniej naukowcy doszli do konkluzji że długość dnia 70 milionów lat temu wynosiła 23 godziny 30 minut. Wyciągnęli ten wniosek na podstawie badań starożytnej skorupy.
Istotą nowej metody jest zastosowanie technik datowania radiowęglowego do określania wieku artefaktów. Naukowcy będą mogli teraz określić dokładniejsze daty pochówku Tutanchamona i starożytnej erupcji wulkanu na greckiej wyspie Santorini, mówi w pracy naukowców z Cornell University, który został opublikowany w czasopiśmie Science Advances.
Datowanie radiowęglowe zostało wynalezione pod koniec lat 40. Od tego czasu jego ulepszona wersja służy do określania wieku artefaktów nie tylko w archeologii, ale także w innych obszarach.
Metodę tę zastosowano do pomiaru rozkładu węgla-14, który powstaje we wszystkich substancjach organicznych pod wpływem promieniowania kosmicznego. Ale to promieniowanie nie zawsze jest stałe, więc zaczęli mierzyć radiowęglowy za pomocą kalibracji drewna. Pojedyncza skala drewna dla wszystkich artefaktów na półkuli północnej zaczęła być używana od 1986 roku.
Nowe badanie podważyło dokładną pojedynczą krzywą kalibracji. Naukowcy porównali dane z północnej Europy (Niemcy) i Morza Śródziemnego (środkowa Turcja) w drugim i pierwszym tysiącleciu pne. Doszli do wniosku, że istnieje niewielka różnica w stężeniu węgla między tymi regionami. A to z kolei ma znaczący wpływ na datowanie starożytnych artefaktów.
Wcześniej naukowcy doszli do konkluzji że długość dnia 70 milionów lat temu wynosiła 23 godziny 30 minut. Wyciągnęli ten wniosek na podstawie badań starożytnej skorupy.
