Projektanci rozmawiali o technice barwienia tkanin shibori
Trendy w modzie w japońskiej sztuce Shibori po raz kolejny przyciągają uwagę. Shibori (Shibori) - japońska ręczna technologia barwienia tkanin, w trakcie której uzyskuje się ciekawe wzory.
Głównym barwnikiem do tworzenia shibori jest indygo, który był używany do XX wieku. Dzisiaj sibori zyskuje popularność w krajach zachodnich. W Japonii najwcześniejszy znany przykład tkaniny barwionej shibori pochodzi z VIII wieku; jest jednym z przedmiotów podarowanych przez cesarza Shomu Todai-ji w Nara.
Do XX wieku niewiele tkanin i barwników było powszechnie używanych w Japonii. Głównymi tkaninami były jedwab i konopie, a następnie bawełna, barwnik indygo oraz, w mniejszym stopniu, szaleńczy i purpurowy korzeń. Sibori i inne sztuki włókiennicze, takie jak tsutsugaki, zostały zastosowane do wszystkich tych tkanin i barwników.
Istnieje nieskończona liczba sposobów wiązania, zszywania, zginania, skręcania lub kompresji tkaniny shibori, a każda z tych metod prowadzi do zupełnie innych wzorów. Każda metoda służy do osiągnięcia określonego wyniku, ale każda metoda jest również stosowana do pracy w zależności od rodzaju użytej tkaniny.
Dlatego technika stosowana w shibori zależy nie tylko od pożądanego wzoru, ale także od właściwości barwionej tkaniny. Ponadto można stosować różne metody w połączeniu ze sobą, aby osiągnąć jeszcze bardziej złożone wyniki.
Technika shibori nie jest skomplikowana, więc uwielbiali ją ci, którzy lubią tworzyć skomplikowane wzory na tkaninie w kolorze indygo. Tkanina służy do różnych celów - do dekoracji wnętrz, odzieży, pamiątek. Tkaniny i tapicerki Shibori stały się w tym roku trendem.
Głównym barwnikiem do tworzenia shibori jest indygo, który był używany do XX wieku. Dzisiaj sibori zyskuje popularność w krajach zachodnich. W Japonii najwcześniejszy znany przykład tkaniny barwionej shibori pochodzi z VIII wieku; jest jednym z przedmiotów podarowanych przez cesarza Shomu Todai-ji w Nara.
Do XX wieku niewiele tkanin i barwników było powszechnie używanych w Japonii. Głównymi tkaninami były jedwab i konopie, a następnie bawełna, barwnik indygo oraz, w mniejszym stopniu, szaleńczy i purpurowy korzeń. Sibori i inne sztuki włókiennicze, takie jak tsutsugaki, zostały zastosowane do wszystkich tych tkanin i barwników.
Istnieje nieskończona liczba sposobów wiązania, zszywania, zginania, skręcania lub kompresji tkaniny shibori, a każda z tych metod prowadzi do zupełnie innych wzorów. Każda metoda służy do osiągnięcia określonego wyniku, ale każda metoda jest również stosowana do pracy w zależności od rodzaju użytej tkaniny.
Dlatego technika stosowana w shibori zależy nie tylko od pożądanego wzoru, ale także od właściwości barwionej tkaniny. Ponadto można stosować różne metody w połączeniu ze sobą, aby osiągnąć jeszcze bardziej złożone wyniki.
Technika shibori nie jest skomplikowana, więc uwielbiali ją ci, którzy lubią tworzyć skomplikowane wzory na tkaninie w kolorze indygo. Tkanina służy do różnych celów - do dekoracji wnętrz, odzieży, pamiątek. Tkaniny i tapicerki Shibori stały się w tym roku trendem.
