Śmiech jako hasło: naukowcy z Nigerii demonstrują nowe możliwości biometrii
Ludzki śmiech można wykorzystać w zabezpieczeniach biometrycznych. Zdaniem naukowców z Nigerii może stać się analogiem czytnika linii papilarnych, tęczówki czy siatkówki oka, a także systemem aktywowanym głosem.
Ludzi można rozpoznać po niezrównanej naturze ich śmiechu. W przeciwieństwie do głosu i sposobu mówienia, śmiech jest prawie niemożliwy do naśladowania. Do takiego wniosku doszli naukowcy z Wydziału Inżynierii Systemów Uniwersytetu w Lagos w Akoka w Lagos w Nigerii. Pokazali to w badaniu opublikowanym w International Journal of Biometrics.
Naukowcy zidentyfikowali różne częstotliwości dźwięku ludzkiego śmiechu, które można wykorzystać do stworzenia podpisu cyfrowego. Okazało się, że algorytm rozpoznawania prototypów był w 90% dokładny.
Eksperci z działu inżynierii systemów doszli do wniosku, że śmiech jest realną funkcją biometryczną, którą można wykorzystać do identyfikacji osób w systemach AI.
Wcześniej naukowcy z Uniwersytetu w Nottingham powiedzieli, że zajęcia z projektantem i lustrem mogą być bardzo przydatne dla lekarzy pracujących z lokalnym znieczulenie ultradźwiękowe. Te proste obiekty pozwalają wypracować interakcję z trójwymiarowymi obiektami i ich dwuwymiarowymi obrazami.
Ludzi można rozpoznać po niezrównanej naturze ich śmiechu. W przeciwieństwie do głosu i sposobu mówienia, śmiech jest prawie niemożliwy do naśladowania. Do takiego wniosku doszli naukowcy z Wydziału Inżynierii Systemów Uniwersytetu w Lagos w Akoka w Lagos w Nigerii. Pokazali to w badaniu opublikowanym w International Journal of Biometrics.
Naukowcy zidentyfikowali różne częstotliwości dźwięku ludzkiego śmiechu, które można wykorzystać do stworzenia podpisu cyfrowego. Okazało się, że algorytm rozpoznawania prototypów był w 90% dokładny.
Eksperci z działu inżynierii systemów doszli do wniosku, że śmiech jest realną funkcją biometryczną, którą można wykorzystać do identyfikacji osób w systemach AI.
Wcześniej naukowcy z Uniwersytetu w Nottingham powiedzieli, że zajęcia z projektantem i lustrem mogą być bardzo przydatne dla lekarzy pracujących z lokalnym znieczulenie ultradźwiękowe. Te proste obiekty pozwalają wypracować interakcję z trójwymiarowymi obiektami i ich dwuwymiarowymi obrazami.
