Zespół genetyków i biologów z Uniwersytetu w Helsinkach kierowany przez Sallę Mikollę badał przyczyny agresywnej natury psów. Dla wiarygodności wyników przeanalizowano zachowanie ponad 9 tys. zwierząt. Nie jest to pierwsze tego typu badanie, ale wcześniej liczba badanych była znacznie mniejsza.
Okazało się, że intensywność przejawów agresji jest powiązana z wielkością podmiotu, jego wiekiem i wrodzoną lękliwością. Ponadto na złość psa mają wpływ warunki
oraz doświadczenie właściciela. Badania wykazały, że pies, który jest jedynym zwierzęciem w rodzinie, jest często podatny na agresję. Osoba, która nie założyła psa po raz pierwszy, zwraca większą uwagę na okres adaptacji czworonożnego, szybko identyfikuje przyczyny lęku przyjaciela i w porę je neutralizuje.
Ponadto szczekanie, warczenie, klikanie zębami i próby gryzienia mogą wskazywać na przewlekły ból zwierzęcia oraz z jego zaawansowanym wiekiem.
Analiza statystyczna danych wykazała, że gniewne zachowanie stymuluje również wrażliwość psa na bodźce zewnętrzne i ogólną lękliwość. Fakt ten stał się potwierdzeniem wcześniejszych badań, udowadniając, że emocjonalne i bojaźliwe psy obawiają się nie tylko obcych, ale także swoich pobratymców. Związek między agresją a wielkością psa i płcią również został w pełni potwierdzony. Samce i małe rasy są mniej zrównoważone w stosunku do innych zwierząt.
Naukowcy zauważają, że skłonność do gniewu zależy również od cech hodowli rasy. Na przykład owczarki niemieckie czy rottweilery, które są szkolone do pracy i uczestnictwa w wystawach, mogą mieć specyficzne cechy charakteru.
Przeczytaj też: Mastercard na przykładzie kart plastikowych pokazał, że niektóre gatunki zwierząt znikają